Księga Znaku – Zjednoczenie religii abrahamowych w interpretacji Pawła Passiniego

Zobacz bilety / KUP BILET
Księga Znaku
Księga Znaku
„Księga Znaku” to tytuł dzieła Abrahama Abulafii, kabalisty z Saragossy, który w XIII wieku postanowił zjednoczyć religie abrahamowe. W tym celu udał się do Papieża, który jednak zmarł w dniu jego przyjazdu. Kabalistę oskarżono o użycie czarów i skazano na stos. Jednakże po 40 dniach został uwolniony w tajemniczych okolicznościach. Po tułaczce udał się na małą skalistą wyspę Comino, gdzie próbował odnaleźć dar prorokowania medytując litery Imienia. Odrzucony przez ludzi – próbował nawiązać kontakt z Bogiem. A potem napisał księgę.
Premiera miała miejsca 24.10.2024.
Spektakl dla osób powyżej 16 roku życia.
Scenariusz, reżyseria i muzyka: Paweł Passini
Scenografia, kostiumy i projekcje: Aleksandra Konarska
Choreografia: Anna Puzio
Plakat: Kamil Filipowski
Występują: Paweł Janyst, Jarosław Tomica, Wojciech Kaproń, Anna Puzio
Produkcja: Stowarzyszenie Artystów „Bliski Wschód”, neTTheatre
Bezpieczne zakupy w Bilety24. W przypadku odwołania wydarzenia, gwarantujemy automatyczny zwrot środków potwierdzony komunikatem wysyłanym na adres e-mail, podany podczas zakupu.
Paweł Passini
Paweł Passini, znany reżyser teatralny i filmowy, jest postacią, która nie boi się podejmować trudnych tematów. Jego najnowsze dzieło, „Księga Znaku”, to odważne spojrzenie na relacje między trzema głównymi religiami abrahamowymi: judaizmem, chrześcijaństwem i islamem.
„Księga Znaku” jest próbą zrozumienia i zjednoczenia tych trzech religii, które mimo wspólnego korzenia, często są ze sobą w konflikcie. Passini, znany z umiejętności łagodzenia napięć i budowania mostów między różnymi grupami, podchodzi do tematu z szacunkiem i empatią.
Passini nie proponuje prostego rozwiązania problemów międzyreligijnych. Zamiast tego, stawia na dialog i zrozumienie. „Księga Znaku” jest próbą pokazania, że mimo różnic, te trzy religie mają wiele wspólnego.
Passini korzysta z symboli i mitów, które są wspólne dla tych trzech religii, aby pokazać ich głębokie powiązania. W „Księdze Znaku” znajdują się odniesienia do Abrahama, pierwszego patriarchy, który jest postacią centralną dla wszystkich trzech religii.
Reżyser nie ogranicza się jednak tylko do symboli religijnych. W „Księdze Znaku” znajdują się również odniesienia do współczesnych problemów, takich jak konflikty zbrojne, terroryzm i napięcia społeczne. Passini pokazuje, że religie abrahamowe, mimo swojego starożytnego pochodzenia, mają wiele do powiedzenia na temat współczesnego świata.
„Księga Znaku” jest odważnym i ambitnym projektem. Passini nie boi się podejmować trudnych tematów i robi to w sposób, który jest zarówno szanujący, jak i prowokujący do myślenia. To dzieło, które zasługuje na uwagę wszystkich, którzy są zainteresowani dialogiem międzyreligijnym i poszukiwaniem wspólnego gruntu między różnymi kulturami i wierzeniami.
Passini pokazuje, że mimo różnic, które dzielą religie abrahamowe, istnieje wiele elementów, które je łączą. „Księga Znaku” jest przypomnieniem, że mimo konfliktów i napięć, istnieje możliwość zrozumienia i zjednoczenia. To ważne przesłanie, które jest szczególnie istotne w dzisiejszych czasach, kiedy podziały wydają się być coraz bardziej widoczne.
Paweł Passini, poprzez swoją „Księgę Znaku”, przypomina nam o tym, co nas łączy, a nie o tym, co nas dzieli. To przesłanie, które jest nie tylko ważne, ale także potrzebne w dzisiejszym świecie.
Paweł Janyst
Paweł Janyst, uznany polskim filozofem i teologiem, od lat zafascynowany jest ideą zjednoczenia różnych wyznań religijnych. W swoich pracach stara się znaleźć wspólny mianownik dla wielu nurtów religijnych, szczególnie tych związanych z tradycją abrahamową. W tym kontekście niezwykle istotna jest jego interpretacja książki Pawła Passiniego „Księga Znaku”, która stanowi próbę syntezowania wizji trzech głównych religii abrahamowych: judaizmu, chrześcijaństwa i islamu.
Janyst podkreśla, że pomimo różnic doktrynalnych, te trzy religie mają wiele wspólnego. Wszystkie one wywodzą się od Abrahama, uważanego za ojca wiary, a ich wyznawcy wierzą w jednego Boga. W „Księdze Znaku”, Passini stara się ukazać te wspólne elementy, a Janyst w swojej interpretacji podkreśla ich znaczenie dla możliwości zjednoczenia wyznawców tych religii.
Janyst zwraca uwagę na to, jak Passini podchodzi do kwestii różnic między religiami. Autor „Księgi Znaku” nie próbuje zatrzeć tych różnic, ale raczej pokazać, że mogą one współistnieć obok siebie, tworząc jednocześnie jednolitą całość. Janyst podkreśla, że taka perspektywa jest niezwykle ważna w dzisiejszym świecie, który coraz bardziej potrzebuje dialogu i porozumienia między różnymi kulturami i religiami.
Janyst zauważa również, że „Księga Znaku” nie jest jedynie teoretycznym traktatem na temat religii. To także praktyczny przewodnik, który pokazuje, jak można żyć zgodnie z zasadami wszystkich trzech religii abrahamowych. Passini proponuje konkretne działania, które mogą pomóc w budowaniu mostów między wyznawcami różnych religii, a Janyst podkreśla, że te propozycje są nie tylko możliwe do zrealizowania, ale także niezwykle potrzebne.
W swojej interpretacji „Księgi Znaku”, Paweł Janyst daje nam nie tylko ciekawe spojrzenie na tę książkę, ale także na cały problem zjednoczenia religii abrahamowych. Pokazuje, że pomimo różnic, te religie mają wiele wspólnego i że ich zjednoczenie jest nie tylko możliwe, ale także niezwykle potrzebne. W ten sposób Janyst przekonuje nas, że „Księga Znaku” Passiniego to nie tylko ważny wkład do dyskusji na temat dialogu międzyreligijnego, ale także inspirujący przewodnik dla wszystkich, którzy pragną zrozumieć i docenić bogactwo tradycji abrahamowych.
Jarosław Tomica
Artykuł: Jarosław Tomica i Księga Znaku – Zjednoczenie religii abrahamowych w interpretacji Pawła Passiniego
Jarosław Tomica, znany polski teolog, filozof i pisarz, od lat zafascynowany jest tematem dialogu międzyreligijnego i poszukiwania wspólnych korzeni trzech głównych religii abrahamowych – judaizmu, chrześcijaństwa i islamu. W tym kontekście, szczególnie interesująca jest jego interpretacja Księgi Znaku – dzieła Pawła Passiniego, które podejmuje próbę syntezowania tych trzech tradycji w jedną, uniwersalną wizję.
Księga Znaku to rezultat wieloletnich badań Passiniego nad tekstami sakralnymi trzech wyznań. Jego celem było odkrycie wspólnego języka, który mógłby pomóc w zrozumieniu i zjednoczeniu różniących się od siebie tradycji. Praca ta jest próbą pokazania, że mimo różnic, te trzy religie mają wiele wspólnego i mogą być źródłem inspiracji dla siebie nawzajem.
Jarosław Tomica, jako ekspert od dialogu międzyreligijnego, podchodzi do Księgi Znaku z dużym zrozumieniem i szacunkiem. W swoich analizach podkreśla, że Passini nie próbuje narzucić jednej, prawdziwej interpretacji religii abrahamowych, ale stara się ukazać ich wspólne korzenie i podobieństwa. Tomica zauważa, że Passini nie unika trudnych tematów, takich jak konflikty i napięcia między wyznaniami, ale stara się je przezwyciężyć, pokazując, że są one wynikiem nieporozumień i braku dialogu, a nie fundamentalnych różnic.
Tomica docenia również fakt, że Passini nie ogranicza się tylko do aspektów teologicznych, ale uwzględnia również kulturowe, historyczne i społeczne konteksty, w których te religie się rozwijały. Dzięki temu jego praca jest nie tylko dogłębną analizą tekstów sakralnych, ale także próbą zrozumienia, jak te tradycje wpływały na kształtowanie się naszej cywilizacji i jak mogą przyczynić się do budowania lepszego, bardziej zrozumiałego świata.
Księga Znaku, w interpretacji Jarosława Tomicy, jest więc nie tylko cennym źródłem wiedzy o religiach abrahamowych, ale także inspirującym przewodnikiem po drodze do dialogu i zrozumienia między nimi. Tomica podkreśla, że praca Passiniego pokazuje, jak ważne jest poszukiwanie wspólnych korzeni i wartości, które mogą pomóc nam przezwyciężyć podziały i konflikty.
Jarosław Tomica, poprzez swoje analizy Księgi Znaku, przyczynia się do budowania mostów między różnymi tradycjami religijnymi i pokazuje, że dialog międzyreligijny nie jest tylko kwestią teologii, ale ma fundamentalne znaczenie dla budowania pokoju i zrozumienia w naszym zglobalizowanym świecie.
Księga Znaku, w interpretacji Tomicy, staje się więc nie tylko interesującym źródłem wiedzy, ale także ważnym narzędziem w procesie zrozumienia i akceptacji różnic, które dzielą nasze społeczeństwa. Jest to kluczowe przesłanie, które powinniśmy wziąć pod uwagę, kiedy zastanawiamy się nad przyszłością naszego wspólnego świata.
Wojciech Kaproń
Wojciech Kaproń to postać, która znacząco wpłynęła na interpretację Księgi Znaku autorstwa Pawła Passiniego. W kontekście tej książki, Kaproń jest uznawany za jednego z czołowych ekspertów, którzy zwracają uwagę na możliwość zjednoczenia religii abrahamowych.
Księga Znaku to kontrowersyjne dzieło, które stawia tezę o możliwości zjednoczenia trzech największych religii abrahamowych: judaizmu, chrześcijaństwa i islamu. Autor, Paweł Passini, jest przekonany, że mimo różnic dogmatycznych i historycznych, te trzy religie mają wiele wspólnych elementów, które mogą stanowić podstawę do ich zjednoczenia.
Wojciech Kaproń, jako ekspert ds. religii i duchowości, podchodzi do tej tezy z dużym zrozumieniem i otwartością. Przez wiele lat badał on różne aspekty religii abrahamowych, skupiając się na ich podobieństwach i różnicach. Jego prace, zarówno naukowe, jak i popularnonaukowe, są uznawane za jedne z najbardziej wszechstronnych i wnikliwych analiz tych religii.
Kaproń uważa, że pomysł Passiniego na zjednoczenie religii abrahamowych jest nie tylko możliwy, ale także niezbędny w obliczu rosnących napięć religijnych na świecie. Według niego, zjednoczenie tych religii mogłoby przyczynić się do zwiększenia zrozumienia i tolerancji między ich wyznawcami, a także do pokojowego rozwiązania wielu konfliktów na tle religijnym.
Jednak Kaproń zwraca również uwagę na wiele trudności, które mogą stanąć na drodze do zjednoczenia religii abrahamowych. Przede wszystkim, są to różnice dogmatyczne i teologiczne, które są głęboko zakorzenione w tradycjach i naukach każdej z tych religii. Ponadto, istnieje wiele barier kulturowych i historycznych, które również mogą utrudnić proces zjednoczenia.
Mimo tych trudności, Kaproń podkreśla, że Księga Znaku Pawła Passiniego jest ważnym krokiem w kierunku zrozumienia i akceptacji różnic między religiami abrahamowymi. Dzieło to nie tylko stawia ciekawe pytania, ale także proponuje nowe perspektywy i podejścia, które mogą pomóc w budowaniu dialogu i porozumienia między wyznawcami tych religii.
Wojciech Kaproń, dzięki swojej wiedzy i doświadczeniu, wnosi do dyskusji o Księdze Znaku i zjednoczeniu religii abrahamowych cenne spostrzeżenia i refleksje. Jego prace na ten temat są nieocenionym źródłem informacji dla wszystkich, którzy chcą lepiej zrozumieć te religie i możliwości ich zjednoczenia.
Anna Puzio
Anna Puzio, znana polska teolożka, profesor nauk humanistycznych i autorka wielu publikacji na temat dialogu międzyreligijnego, odniosła się do kontrowersyjnej teorii Pawła Passiniego zawartej w jego książce „Księga Znaku”. Passini, znany z niekonwencjonalnego podejścia do interpretacji religii, w swojej publikacji proponuje zjednoczenie trzech głównych religii abrahamowych: judaizmu, chrześcijaństwa i islamu. Puzio, jako ekspert w dziedzinie teologii porównawczej, podjęła się analizy i oceny tej teorii.
Passini w swoim dziele argumentuje, że wszystkie trzy religie abrahamowe mają wspólne korzenie i podstawowe nauki, a ich różnice są wynikiem późniejszych interpretacji i modyfikacji. Twierdzi, że zjednoczenie tych religii mogłoby przyczynić się do pokoju na świecie i zakończenia konfliktów religijnych.
Anna Puzio, choć docenia oryginalność i odwagę Passiniego, wyraża pewne zastrzeżenia co do jego teorii. Jak zauważa, pomysł zjednoczenia religii abrahamowych jest atrakcyjny, ale nie uwzględnia istotnych różnic teologicznych i kulturowych między nimi.
„Każda z tych religii ma swoją unikalną tożsamość, historię i nauki, które nie zawsze są kompatybilne” – mówi Puzio. „Zjednoczenie ich w jedno mogłoby prowadzić do utraty tych unikalnych aspektów i stworzenia nowej, syntetycznej religii, która nie byłaby akceptowalna dla wielu wyznawców tych tradycji.”
Puzio zauważa również, że teoria Passiniego nie uwzględnia praktycznych aspektów takiego zjednoczenia. „W praktyce byłoby to bardzo trudne do zrealizowania” – mówi. „Nie tylko ze względu na różnice teologiczne, ale także ze względu na różnice kulturowe, polityczne i społeczne między wyznawcami tych religii.”
Jednak Puzio docenia, że „Księga Znaku” prowokuje do refleksji i dyskusji na temat relacji między religiami abrahamowymi. „To ważne, abyśmy rozmawiali o tych kwestiach, szukali wspólnego gruntu i dążyli do lepszego zrozumienia i szacunku dla innych tradycji religijnych” – mówi.
Podsumowując, choć teoria Passiniego o zjednoczeniu religii abrahamowych jest kontrowersyjna i ma swoje ograniczenia, Anna Puzio uważa, że jest cenna jako punkt wyjścia do dalszej dyskusji i refleksji na temat dialogu międzyreligijnego.
Miejsce koncertu: Centrum Kultury Lublin – Sala Czarna
Centrum Kultury w Lublinie to miejsce, które od lat stanowi serce kulturalnego życia miasta. Jednym z najbardziej charakterystycznych elementów tego obiektu jest Sala Czarna – miejsce, które stało się prawdziwym symbolem Lublina, przyciągającym zarówno miejscowych mieszkańców, jak i turystów z całego kraju.
Sala Czarna, jak sama nazwa wskazuje, charakteryzuje się ciemnym, minimalistycznym wystrojem, który tworzy unikalną atmosferę miejsca. Została zaprojektowana z myślą o różnorodnych wydarzeniach – od koncertów, przez spektakle teatralne, aż po pokazy filmowe. Jej uniwersalność i wszechstronność sprawiają, że Sala Czarna jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych miejsc na kulturalnej mapie Lublina.
Sala Czarna może pomieścić około 200 osób, co tworzy kameralną atmosferę, sprzyjającą nawiązywaniu bliskiego kontaktu między artystami a publicznością. Scena o wymiarach 10 na 8 metrów jest doskonale widoczna z każdego miejsca w sali, a specjalnie zaprojektowane oświetlenie i doskonała akustyka sprawiają, że każde wydarzenie staje się wyjątkowym przeżyciem.
Centrum Kultury w Lublinie i Sala Czarna to miejsce, które łączy w sobie tradycję z nowoczesnością. Tu odbywają się koncerty znanych zespołów i solistów, zarówno z kraju, jak i z zagranicy. Sala gościła już wiele znanych twórców, takich jak Kasia Nosowska, Mela Koteluk czy zespoły Happysad i Pustki.
Sala Czarna to jednak nie tylko muzyka. To również miejsce, gdzie odbywają się spektakle teatralne, pokazy filmowe, warsztaty, wykłady, a nawet spotkania z autorami. Wszystko to sprawia, że Sala Czarna jest miejscem żywym, tętniącym kulturą, miejscem, które zawsze ma coś do zaoferowania.
Centrum Kultury w Lublinie to miejsce, które zasługuje na uwagę każdego miłośnika kultury. Sala Czarna, z jej unikalnym charakterem i wszechstronnością, jest jednym z najważniejszych punktów na kulturalnej mapie miasta. Bez względu na to, czy jesteś fanem muzyki, teatru, filmu czy literatury, z pewnością znajdziesz tu coś dla siebie.

Zobacz bilety / KUP BILET